fredag 15. oktober 2010

Analyse av "Guten og Sanninga"

  1. Kronologi
Forteljinga er kronologisk, rekkjefølgje, begynning til slut.

  1. Synsvinkle.
Autoral tredjeperson, refererande

  1. Personar og miljø
Hovudpersonen er Guten og sanninga. Hav var ein god gut i dei vaksnes augo, og meint og likte det same som sanninga. Han følgja ikkje  dei andre gutanes meiningar.

Sanninga er overlegen og trur at ho er betre enn alle andre.  Bur sikkert i villastrøk, eller slott. Liker ikkje sosiale hendingar, og hatar ting som ikkje kan bevisast (altså ingenting).

Det er eit skule miljø, dei er barn.  Guten blir sett ned på fordi han er annleis

  1. Språkelige virkemidlar.
Personifisering av noko abstrakt - sanninga. Ho har blitt ei verkeleg jente, med verkelege eigenskapar

  1. Bodskap
Unødig sanning er ikkje bra, f. eks at du seier til nokon at dei har klipt seg stygt. Det førar til einsemt fordi du er for ærleg.     

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar